Tip: ‘de Zeven geheimen van de Schildpad’, hoe je zelf als ouder, verzorger of opvoeder mindful in het leven kan staan en dit op een leuke verhalende manier kan doorgeven aan je kids.
Wat je kan leren van een schildpad is de kunst van het nietsdoen, hoe je je terug kan trekken, je krachten kan verzamelen en rustig blijft.
De meesten kennen het verhaal van de Haas en de Schildpad wel, hoe de Schildpad toch elke keer de wedstrijd wint van de Haas.
In dit boek wordt beschreven hoe de Schildpad zich door niets uit haar evenwicht wordt gebracht met behulp van zeven deugden, en zich constant vasthoudt aan de kracht die van binnen uit komt ongeacht de omstandigheden.
KALMTE, ‘Hé, ouwe schildpad!’ riep de Haas. ‘Wat heb jij aan je wijsheid als je om het hardst met mij moet rennen?’. ‘Ach, beste Haas, ik ben maar een oude schildpad. Je bent me vast veruit de baas. Maar omdat je me de eer aandoet om me voor een hardloopwedstrijd uit te nodigen, kan ik niet weigeren.’ Haas vroeg zich af waarom die oude schildpad toch zo zeker van zichzelf kon zijn, hij moet een of ander geheim hebben… Wat zou het toch zijn? De hele nacht lag Haas te woelen, en kon niet slapen. Tegen de ochtend viel hij toch in slaap en werd pas wakker toen de zon al hoog aan de hemel stond en de Schildpad al glimlachend bij het afgesproken doel op Haas stond te wachten. De Schildpad won doordat hij geen onrust in zijn geest toeliet en zijn kalmte bewaarde.
LANGZAAMHEID, Haas nodigde Schildpad nog een keer uit voor een hardloopwedstrijd, dit keer zal hij niet meer op zo’n domme manier verliezen door zich te verslapen. De Schildpad stemt toe, en geeft de Haas het advies ‘maar loop langzaam’. De Haas moest lachen en rende snel weg. Hevige regen sloeg in zijn gezicht, hagel kletterde hard neer op zijn lichaam, en hij lette niet op. Haas was de weg kwijtgeraakt. De Schildpad zat al weer bij de eindstreep op Haas te wachten. De Schildpad won de wedstrijd door op het juiste moment de wisselvalligheid van het weer met langzaamheid kon overzien.
BESTENDIGHEID, Haas stelde een nieuwe wedloop voor. De Schildpad ging akkoord en zei ‘Streef je doel bestendig na’. ‘Ok, dat ga ik doen’ riep de Haas. Haas die had een grote voorsprong en wist dat hij dit keer zou winnen. Achter de bosjes klonk gezang en gelach. Even een blik werpen kan geen kwaad dacht Haas, want ik heb genoeg voorsprong. Pas toen de avondzon in zijn ogen scheen besefte Haas dat hij ook deze wedloop verloren had. Zo won de Schildpad genietend van de schoonheid van de dag zonder zijn doel uit het oog te verliezen.
VERANDERBAARHEID, Haas daagde Schilpad opnieuw uit. ‘Ik ven nog een beetje moe en laat U graag voorgaan’ zei de Haas tegen de Schildpad. Haas sprong iets later op en wist dat hij deze keer zeker ging winnen. Maar wat was dat, er lag opeens een rivier tussen hem en het doel in! Hij moest mijlen ver omlopen. Toen Haas bij het einddoel aankwam had de Schildpad allang de rivier overgestoken en het doel bereikt. Door mee te gaan met de veranderingen op de weg had de Schildpad ook deze wedloop gewonnen.
SOBERHEID, de Haas schaamde zich, echter daagde de Schildpad toch opnieuw uit. ‘Laten we deze keer een stuk verder lopen’ zei Haas. Nadat Haas drie bergen had overgestoken kreeg hij dorst, ging hij op zoek naar een plas. Het water was zo heerlijk zoet dat hij dronk en dronk totdat zijn buik bijna de grond raakte. Over het groene grasveld kreeg hij de geur van sappige kruiden in zijn neus, een tussendoortje kan geen kwaad, hij at en at totdat hij niet meer kon. Hij was een beetje misselijk, hij sleepte zichzelf met ijzeren wilskracht voort, echter werd hij trager en trager. De Schildpad trof Haas bewusteloos in een kloof aan. Zo won de Schildpad door zijn verlangens in toom te houden.
VREDELIEVENDHEID, Haas wilde zo graag maar één keer de wedloop winnen en verzocht de Schildpad om nog een wedstrijd te doen. Op weg waren er een heleboel apen neergestreken en deze lieten de Haas niet door. Haas probeerde het met vriendelijke en boze woorden, met beloften en bedreigingen, maar de apen lachten hem alleen maar uit. Ook lieten de apen de Schildpad er niet door. De Schildpad knikte, glimlachte vriendelijk en sprak ‘Goed! Goedzo! Eindelijk doet iemand het werk!’ De apen hielden op met lachen en rondspringen, ‘Werk? Wat voor werk?’, ‘Nee, geen zin’ zeiden de apen en ze dropen af. Door de vrede en de strijd niet te zoeken won de Schildpad ook deze wedloop.
INGEKEERDHEID, de Haas was intussen leerling geworden van de wijze Schildpad. Hij had geleerd dat elke nederlaag in werkelijkheid een verrijking was, elke wedloop was een les. ‘Schildpad, we hebben al een tijd geen wedloop meer gedaan, zullen we dit keer een hele korte rennen?’ Vroeg Haas. Schildpad gaf Haas het advies ‘Let op, houd de weg in je hart!’ Toen de zon hoog aan de hemel stond gebeurde er iets engs, de zon verduisterde toen de maan voor de zon schoof. Haas kon het pad niet meer zien liggen, hij wist niet welke richting hij moest inslaan. Toen de zon weer tevoorschijn kwam, was de Schildpad al weer bij het doel aangekomen. De Schildpad won, geconcentreerd en in alle herlderheid van zijn geest het lichtende pad van zijn hart volgend.
‘Keer naar binnen, en ontdek de kracht die al in jou verborgen zit’
Namasté♡